'Principiële slons' of 'goed genoeg moeder'

Laatst las ik het artikel 'Principiële slons' van Hanneke van Veen in de Vrekkenkrant-compleet bundel. Geschreven in 1993, maar eigenlijk nog heel actueel, want het gaat over downshiften en prioriteiten stellen.
Want moet je wel iedere dag boodschappen doen, moet je wel alles strijken, en moet je wel voor alle huisgenoten lunchpakketjes maken?

Een tijdje geleden heb ik het besluit genomen om geen super-moeder meer te willen zijn. Voortaan ben ik een goed-genoeg-moeder. Zo blijft er tijd over voor mezelf, zodat ik een leuke goed-genoeg-moeder kan zijn. Dat lijkt me beter dan een chagrijnige super-moeder.

Dus strijk ik geen beddengoed en zakdoeken meer, en in de winter ook geen t-shirts (die zitten toch onder de bovenkleding). De ramen zien wat minder vaak een zeem, de tuin is wat 'natuurlijker' geworden met het onkruid erin, en we hebben al een hele tijd geen stoofvlees meer gegeten.
Maar ik heb wel tijd om zelf af en toe een boek te pakken, om lego kastelen te bouwen en om met onze kaboutertjes koekjes te bakken.

In principe ben ik dus ook een principiële slons geworden, maar toch ben ik wel blij dat ik tegenwoordig als  goed-genoeg-moeder door het leven kan gaan. Klinkt toch iets positiever.

Er valt vast nog meer tijdswinst te boeken. Wie heeft er tips om tijd te besparen bij het huishouden?