Over de grenzen van consuminderen

Gisteren zag ik het programma 'extreme cheapskates' (cheapskate = vrek). Typisch amerikaans, zoals de titel al doet vermoeden, en natuurlijk kwamen er behoorlijke extremen aan de orde.
Een man die op zijn 25-jarige bruiloft geen kado voor zijn vrouw wilde kopen, en daarom maar ging dumpster diven. Resultaat: een bosje verlepte rozen (niet voor niets weggegooid...) en een fluitketel.
Hij nam haar wel mee naar een restaurant, maar gaf geen gehoor aan haar verzoek om 'alsjeblieft voor deze ene keer in 25 jaar niet aan andere mensen hun restjes eten te vragen'.
Verder een dame die geen toiletpapier gebruikte, maar katoenen lappen die ze waste. En tenslotte nog een man die zijn echtgenote bij wijze van diner een geitenkop voorschotelde, compleet met tanden en ogen.

Nu moet iedereen vooral doen wat hij niet laten kan, vind ik. Iedereen heeft zijn eigen grenzen. De een vindt het al een vies idee om tweedehands kleding te kopen, maar de ander vindt het prima om eten uit een afvalcontainer te vissen. Ieder zijn ding.

Maar waar ik mij vreselijk aan ergerde, was dat het deze cheapskates allerminst interesseerde dat de grenzen van een ander misschien anders liggen dan je eigen grenzen.
Prima dat je zelf geen gebruik maakt van toiletpapier, maar zorg er dan wel voor dat je bezoek gewoon haar toevlucht kan nemen tot een ouderwets velletje van de rol.
Goed dat je zelf je salade bij elkaar zoekt in het bos, maar als de kinderen van de buuf komen eten (voor wie dit echt een stap te ver is), kun je voor de gelegenheid wellicht beter een kropje uit eigen tuin halen.
Dat je restjes vraagt van andermans bord moet je zelf weten (ze kunnen ook gewoon nee zeggen), maar als je vrouw zich daarvoor schaamt, doe het dan niet.
En prima dat je een geitenkop op het menu zet (waarom wel kalfswang en geen geitenwang), maar als je vrouw problemen heeft met de tanden en ogen op haar bord, maak er dan een ragout van. Of iets anders creatiefs.

Met andere woorden: wat mij betreft mag iedereen consuminderen, vrekken, besparen en beknibbelen wat hij wil, maar blijf alsjeblieft wel respectvol naar anderen.

Voor mij ligt de grens bijvoorbeeld bij dumpster diven. Prima als anderen dat doen, maar niets voor mij. Ik houd het liever bij zelf verbouwen, of tweedehands kopen.
Waar ligt voor jou de grens?