Hongerige snaveltjes en de No Impact Week

Het begon allemaal goed: zondag was de dag van het consumeren en sindsdien hebben we niets gekocht, behalve de wekelijkse boodschappen. En vandaag een tweetal goede investeringen: een paar rubber laarzen voor als ik in de regen mijn zelfgekweekte groenten ga oogsten, en een bakkersrek voor op de fiets, om geen boodschappen meer met de auto te hoeven halen.

Maandag was afval het thema van de dag. Ik heb niet alles apart gehouden zoals in de handleiding stond, maar ben wel redelijk op de hoogte van wat we weggooien. We scheiden alles netjes, letten bij het inkopen op verpakkingsmateriaal en (de luiers niet meegerekend) houden we best een bescheiden bergje over.
Op het GFT-afval valt misschien nog resultaat te boeken, dat zetten we nu aan de straat (gescheiden natuurlijk), sinds een hopeloos mislukt experiment met een composthoop. Ik denk dat ik me eens ga oriënteren op een wormenbak, misschien gaat dat beter. Iemand tips?

Dinsdag was het thema vervoer aan de beurt. Alles netjes gelopen en gefietst, alleen vandaag met de auto naar het werk gegaan. Dat valt helaas niet te fietsen. Ik zou wel kunnen gaan bussen, maar dan ben ik twee keer zo lang onderweg. Dit punt gaat over mijn 'pijngrens', dus laat ik even voor wat het is.

Vandaag (woensdag voedseldag) liep het gierend uit de hand. Veel te laat terug van het werk moesten in no-time twee hongerige snaveltjes worden gevoed. En die hadden geen geduld om op mijn zorgvuldig-bij-de-regionale-bio-boer-ingekochte-pastinaak, uiteraard van-het-seizoen-en-in-eigen-meegebrachte-tas, te wachten. Dus is deze moeder in vliegende vaart (met de auto...) naar de supermarkt gesjeesd om vervolgens thuis voorgesneden roerbakgroenten-verpakt-in-plastic met dito aardappeltjes en vlees (zucht, dus ook al geen vega...) in de pan te mikken. Pfff, het is eruit... Zullen we dit maar als een verbeterpuntje noteren?
Word vervolgd, je zou denken dat het vanaf nu alleen nog maar bergopwaarts kan gaan...